به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، عوامل فیلم ایستاده در غبار در برنامه شهر فرنگ شبکه خبر حضور یافتند. گزیده سخنان محمدحسین مهدویان و هادی حجازی فر در برنامه شهر فرنگ شبکه خبر به شرح زیر است:
محمدحسین مهدویان:
الان که واکنش مخاطبان دهه 70 به بعد را به ایستاده در غبار میبینم، خوشحال می شوم و احساس میکنم به آنچه میخواستیم رسیدیم.
آن اوایل و در مرحله انتخاب بازیگر می گفتیم که هادی (حجازی فر) از نظر بازیگری و فیزیک خیلی تواناست اما احساس میکردیم که شباهت ظاهری به حاج احمد ندارد.
ما با سینمای جنگی روبرو هستیم که در سال های قبل مردم از آن دلزده شدند و باورشان نمیشد که «ایستاده در غبار» نمی خواهد شعار بدهد و پای قهرمان آن روی زمین است. به همین دلیل است که بخشی از مخاطبان بعد از خروج از سینما، اساسا از ساخته شدن این فیلم شوکه میشوند.
امروز جنگ یک پدیده تاریخی است که باید سختگیرانه تر آن را روایت کرده و زوایای پنهانش را هم نمایش دهیم. اما متاسفانه در سال های پس از جنگ، همچنان آن نگاه شعار زده درباره ساخت فیلم جنگی وجود داشت.
«ایستاده در غبار» متعلق به یک جناح یا فکر خاص نیست، فیلم متعلق به همه مردم است. مردم که فیلم را میبینند، احساس میکنند که حاج احمد یکی از خودشان است. این را می توان از مطالب مردم در شبکه های اجتماعی متوجه شد.
هادی حجازی فر:
ابراهیم امینی (بازیگردان و انتخاب بازیگر) که تماس گرفت، نگران میزان شباهتم با حاج احمد بودم اما من «آخرین روزهای زمستان» را خیلی دوست داشتم و وارد کار شدیم. فیلم انقدر سریع اتفاق افتاد که فرصتی برای ترسیدن پیش نیامد.
در صحنه سخنرانی پرشور حاج احمد در مسجد پاوه، صدای خود احمد متوسلیان به من میگفت چگونه بازی کنم. آن بخش ساده ترین بخش بازی در این فیلم بود؛ برعکس آن صحنه ای که باید شنیدن خبر شهادت شهید وزوایی را بازی میکردم.
بزرگترین مشکل من نگرانی از گریم بود که روزی سه ساعت و نیم طول میکشید. گریم آنقدر سنگین بود که وقتی عکسم را نشان مادرم دادم، از من پرسید که خب تو کجای فیلم و عکس هستی؟ یعنی اصلا متوجه نشد که من نقش حاج احمد را بازی میکنم.
سعی کردم حاج احمد متوسلیانی که داخل فیلمنامه بود را بازی کنم. چون اگر درباره ایشان مطالعه زیادی میکردم، شیفته او می شدم و نمی توانستم آنطور که باید نقش را ارائه دهم.
الان که فیلم را میبینم، چندبعدی بودن حاج احمد را ویژگی ایشان میدانم. ضمن اینکه چهره ایشان در فیلم، یه چهره زمینی، قابل باور و مهربان است که باعث میشود، مخاطب او را دوست داشته باشد.
در نظرات مختلف، حق فیلمنامه در درست نشان دادن شخصیت حاج احمد ادا نشده است.
وقتی در بازار مریوان فیلمبرداری داشتیم، بعضی از پیرمردها می آمدند من را بغل میکردند و می بوسیدند. حتی در روستای دزلی که اهالی آن از برادران اهل تسنن هستند، پوستر رنگ و رو رفته حاج احمد به دیوار بعضی خانه ها بود.
